Przedstaw się po turecku w 5 krokach
Podobno pierwsze wrażenie jest najważniejsze. To właśnie ono decyduje, jak zostaniemy odebrani przez naszego rozmówcę – i co za tym idzie – jak potoczy się nasza dalsza znajomość. Spotkanie z nową osobą to czas, kiedy przekazujemy podstawowe informacje na swój temat. Przedstaw się po turecku w pięciu prostych krokach i daj się poznać z jak najlepszej strony.
- Powiedz, jak się nazywasz
Benim adım… albo benim ismim…
Przedstawiając się, używamy wyrazów ad albo isim (imię). Udzielając informacji o nazwisku (soyad), wystarczy powiedzieć: benim soyadım… Używanie zaimka dzierżawczego benim jest opcjonalne. O imię zapytasz: senin adın ne?/senin ismin ne? (dosł. co jest twoim imieniem?). Pamiętaj, że w kontaktach oficjalnych należy używać form grzecznościowych. Wtedy pytanie o imię i nazwisko przybierze formę: sizin adınız ve soyadınız ne? (dosł. co jest pana/pani imieniem i nazwiskiem?).
- Wyjaśnij, skąd jesteś
Aby opowiedzieć o swoim pochodzeniu, potrzebna jest nazwa państwa lub miasta, oraz dwa sufiksy: słowotwórczy -li4 i osobowy -(y)im4. Końcówka -li4 (-li, -lı, -lü, -lu) tworzy między innymi przymiotniki oznaczające przynależność do miejsca lub kraju, np.:
Polonya-lı – z Polski;
Türkiye-li – z Turcji;
İstanbul-lu – ze Stambułu;
Varşova-lı – z Warszawy.
Do formy zakończonej na -li4 wystarczy przyłączyć sufiks osobowy -(y)im4 (jestem). Pamiętaj, że końcówki dodajemy zgodnie z zasadami harmonii samogłoskowej. W uproszczeniu, posługując się wariantami: -liyim, -lıyım, -luyum, -lüyüm, uzyskujemy znaczenie: jestem z…, np.:
Polonyalıyım – jestem z Polski;
Türkiyeliyim – jestem z Turcji;
İstanbulluyum – jestem ze Stambułu;
Varşovalıyım – jestem z Warszawy.
O pochodzenie zapytasz: nerelisin? (skąd jesteś?) oraz nerelisiniz? (skąd pan/pani jest?).
- Podaj swój wiek
Podawanie wieku to kwestia banalnie prosta. W tym celu posłużą nam liczebniki, które znajdziesz poniżej, oraz wyrażenie: yaşındayım (dosł. jestem w wieku…). Yaşındayım to gotowa forma, która stoi bezpośrednio po liczebniku, np.:
32 yaşındayım. – Jestem w wieku 32 lat.
Chcąc poznać wiek rozmówcy, zapytasz: kaç yaşındasın? (w jakim jesteś wieku?). Kiedy zwracasz się do kogoś per pan, pamiętaj, aby użyć formy grzecznościowej: kaç yaşındasınız?
0 Sıfır
1 Bir
2 İki
3 Üç
4 Dört
5 Beş
6 Altı
7 Yedi
8 Sekiz
9 Dokuz
10 On
11 On bir
12 On iki
13 On üç
14 On dört
15 On beş
16 On altı
17 On yedi
18 On sekiz
19 On dokuz
20 Yirmi
21 Yirmi bir
22 Yirmi iki
23 Yirmi üç
…
30 Otuz
40 Kırk
50 Elli
60 Altmış
70 Yetmiş
80 Seksen
90 Doksan
100 Yüz
- Opowiedz, czym się zajmujesz
Praca to jeden z tematów, które poruszamy przy pierwszym spotkaniu. Aby móc opowiedzieć o swoim zajęciu albo zajmowanym stanowisku, najpierw powinieneś sprawdzić, jak twój zawód nazywa się po turecku. W tym celu skorzystaj ze słownika. Kiedy już poznasz nazwę swojej profesji, przyłącz do niej wspomnianą wcześniej końcówkę –(y)im4, np.:
öğretmen-im – jestem nauczycielem;
garson-um – jestem kelnerem;
aşçı-yım – jestem kucharzem;
hemşire-yim – jestem pielęgniarką.
Drugi sposób to użycie gotowego wyrażenia: …olarak çalışıyorum (pracuję jako…), np.:
Öğretmen olarak çalışıyorum. – Pracuję jako nauczyciel.
Aşçı olarak çalışıyorum. – Pracuję jako kucharz.
Trzecia metoda polega na przyłączeniu do nazwy zawodu końcówki -lik4, która pomoże nam utworzyć rzeczownik określający funkcję lub profesję, np.:
öğretmen-lik – nauczycielstwo;
garson-luk – kelnerstwo;
aşçı-lık – kucharstwo;
hemşire-lik – pielęgniarstwo.
Korzystając z utworzonych form, wyrazisz, czym się na co dzień zajmujesz; np.:
Öğretmenlik yapıyorum. – Zajmuję się nauczycielstwem.
Garsonluk yapıyorum. – Zajmuję się kelnerstwem.
Pytając o sytuację zawodową, mamy do dyspozycji pytania:
Mesleğin ne? – Co jest twoim zawodem?
Ne iş yapıyorsun? – Czym się zajmujesz?
- Wspomnij o relacjach rodzinnych
Podczas spotkania z nową osobą możesz nawiązać do swojej sytuacji osobistej. Turcy to naród wyjątkowo rodzinny, co w oczywisty sposób przekłada się na ich zainteresowanie życiem prywatnym innych osób. Często już w pierwszej minucie znajomości pojawia się pytanie o stan cywilny lub posiadanie dzieci. Jeśli zdecydujesz się nawiązać do kwestii prywatnych, skorzystaj z poniższych zwrotów:
Evliyim. – Jestem zamężna/żonaty.
Evli değilim. – Nie jestem zamężna/żonaty.
Bekârım. – Jestem singlem.
Çocuğum var. – Mam dziecko.
2 çocuğum var. – Mam dwoje dzieci.
Çocuğum yok. – Nie mam dzieci.
Pamiętaj, że autoprezentacja to umiejętność, którą można wyćwiczyć. Aby ograniczyć stres związany z pierwszym spotkaniem, przeprowadź symulację, która pozwoli Ci się odpowiednio do niego przygotować. Korzystaj z naszych rad i zrób świetne pierwsze wrażenie!
Początki nauki języków obcych bywają trudne. My jednak wiemy, jak Ci pomóc!
