W Turcji regulacje prawne dotyczące kwestii rozwodowych są zbliżone do polskich zapisów. Chronią one jednak w większym stopniu interesy kobiet. W praktyce sądy szybciej przychylają się do pozwów rozwodowych kobiet niż mężczyzn. Kobieta, także w przypadku, gdy jest współwinna rozpadu małżeństwa, ma prawo do przyznawanych bezterminowo alimentów, tzw. yoksulluk nafakası. Zasądzane są wtedy, kiedy istnieje prawdopodobieństwo, że po rozwodzie jej sytuacja materialna pogorszy się.
Ponadto, sąd orzeka alimenty bez względu na to, czy strona, na którą nakłada obowiązek alimentacyjny posiada pracę, czy nie. Jednocześnie strona pobierająca alimenty ma do nich prawo bez względu na to, czy dysponuje możliwością podjęcia pracy. Kobieta ma także prawo do ubiegania się o odszkodowanie za straty moralne i finansowe związane z rozwodem, także w przypadku orzeczenia o współwinie. Według starszych zapisów prawa cywilnego przywileje kobiet były zdecydowanie większe niż mężczyzn; przykładowo, mężczyzna mógł zgłosić żądanie o alimenty od kobiety tylko w przypadku, gdy była żona miała nadzwyczaj dobrą sytuację materialną.
Ponieważ zapisy te stały w sprzeczności z równouprawnieniem, kobiety i mężczyzn zrównano w prawach. W praktyce jednak sądy są dalekie od przyznawania mężczyznom alimentów i odszkodowań. Jeśli mężczyzna pracuje, nie ma rzeczywistych szans na dostanie alimentów od byłej małżonki. Wyraźnie widać, że chociaż mężczyźni i kobiety są zrównani w prawach, to w orzecznictwie sądów mamy do czynienia z ochroną interesów kobiet. Sytuacja ta ma podłoże kulturowe i religijne.
To mężczyzna jest zobowiązany do utrzymywania rodziny, zaś kobieta, nawet jeśli jest aktywna zawodowo, powinna zatrzymywać swoje wynagrodzenie dla siebie. W islamie bowiem pieniądze zarobione przez mężczyznę są dobrem wspólnym małżonków, zaś zarobione przez kobietę – jej prywatną własnością.
Kontekst kulturowo-religijny, a także realia ekonomiczne – dość wysokie bezrobocie, brak wystarczającej ilości ofert pracy dla kobiet i stosunkowo niski stopień wykształcenia kobiet sprawia, że szczególnie na prowincji i w regionach wschodnich, możliwości zdobycia przez kobietę samodzielności finansowej są znacząco ograniczone. Państwo dostrzegając ten problem, także w przypadku rozwodu stara się zapewnić kobietom możliwie jak najlepsze zabezpieczenie.
Yıldırım Magdalena. 2014. "Życie codzienne w Stambule." Wydawnictwo Akademickie Dialog.
Turcy uwielbiają zakupy. Kto choć raz odwiedził kraj Atatürka, ten nigdy nie zapomni barwnych targowisk, na których kupić i wytargować można...
czytaj więcejNiespokojny duch, który żyje w zgodzie ze swoim przeczuciem. Miejsce do życia najpierw testuje, później eksploruje. Niczego nie zakłada i niczego...
czytaj więcejSezon wakacyjny mamy już za sobą. Mogłoby się wydawać, że wszystkie okołowakacyjne tematy również. Nic bardziej mylnego! Z ostatniej chwili -...
czytaj więcej© Lisan 2016 | Realizacja agencja interaktywna bloomnet
© LISAN 2016 realizacja agencja interaktywna bloomnet